Jak zadawać paszę, gdy stół paszowy jest zbyt wąski?

W pełni sprawny, używany wózek widłowy można już kupić za 4 tysiące złotych. Po niewielkich usprawnieniach może stać się doskonałym pojazdem do transportu paszy do obór z bardzo wąskimi korytarzami paszowymi. Typowy wózek widłowy mierzy bowiem poniżej jednego metra szerokości, a jego wysokość zaczyna się już od półtora metra. Montując odpowiednie oprzyrządowanie można go wykorzystać do zastosowań rolniczych jak dowóz paszowy do obory, a nawet ładowania obornika.

Co trzeba wykonać, aby taki sprzęt mógł pracować w oborze? Potrzebne jest odpowiednie oprzyrządowanie. Może je stanowić na przykład chwytak przykręcony do masztu wózka widłowego. Wózek widłowy z takim wyposażeniem mieliśmy okazję zobaczyć w pracy w jednym z gospodarstw w powiecie grajewskim (woj. podlaskie). W tym przypadku taki element składa się z ramy w postaci grubej blachy zamocowanej do masztu, do której – w dwóch skrajnych miejscach – przyspawane są uchwyty. Z kolei do nich z wykorzystaniem sworzni mocowane są ramiona zakończone kłami. Ruch ramion możliwy jest dzięki dwóm siłownikom hydraulicznym dwustronnego działania. Aby urządzenie działało prawidłowo, potrzebna jest jeszcze ingerencja w układ hydrauliczny wózka, związany z dołożeniem dodatkowej sekcji rozdzielacza. Działanie urządzenia jest bardzo proste. Przytrzymuje on kłami balot, a po przywiezieniu do obory, cofając wózkiem po stole paszowym następuje jego samoczynne rozwijanie.

Innym oprzyrządowaniem do wózka widłowego może być szufla do przewożenia materiałów sypkich, wysięgnik do bel słomy i siana lub chwytak typu krokodyl do pobierania pasz objętościowych z pryzmy i silosu oraz do wybierania obornika z tzw. głębokiej ściółki. W przypadku szufli i chwytaka ważne jest uzyskanie odpowiedniego zasięgu pracy koniecznego do wyładunku przewożonego materiału. Właśnie taki osprzęt do swojego wózka widłowego typu Rak - w którym dołożone zostały dwie dodatkowe sekcji rozdzielaczy hydraulicznych - wykonał jeden z konstruktorów z okolic Miejskiej Górki w Wielkopolsce. Szufla podczepiana jest do wózka poprzez dodatkowy stelaż nasuwany na widły wózka i zabezpieczany śrubami przed samoczynnym wysunięciem. Stelaż posiada siłownik hydrauliczny zasilany z trzeciego wyjścia hydrauliki, który odpowiedzialny jest za kąt pracy narzędzia roboczego. Siłownik stanowi też łącznik stelaża z tzw. „karetką” służącą do zakładania szufli czy chwytaka typu krokodyl. Osprzęty są nakładane „na karetkę” poprzez nasunięcie na jej górną część. Konstrukcyjnie „karetka” jest zbliżona do elementów wykorzystywanych w ładowaczach czołowych, gdzie osprzęty są nakładane poprzez nasunięcie na jej górną część oraz zabezpieczane połączeniem sworzniowym w dolnej części. Taki sposób mocowania nie wymaga pomocy dodatkowych osób i wykonywany jest z miejsca operatora. W podobny sposób mocowany jest też chwytak, w przypadku którego ruch zamykający wywołują siłowniki połączone z dodatkową sekcją rozdzielacza. Jeżeli chodzi o przewóz bel to konstruktor wykorzystuje dodatkowy wysięgnik, który jest montowany „na karetce” wózka widłowego za pomocą połączeń śrubowych. Istotne jest to, aby ten dodatkowy osprzęt posiadał poziomowanie do podłoża dzięki wykorzystaniu równoległoboku. Musi mieć też co najmniej dwa szpikulce uniemożliwiające obrót beli.

Szuflę do wózka widłowego można też nieco przekonstruować, aby ułatwić samo skarmianie paszy. Tak też zrobił jeden z rolników z powiatu aleksandrowskiego (woj. kujawsko-pomorskie), który wewnątrz szufli zamocował przenośnik ślimakowy napędzany hydromotorem. Aby pasza mogła być zadawana na bok, w ścianie szufli wyciął otwór oraz zamocował w tym miejscu podporę podtrzymującą żmijkę. W tym przypadku szufla została zamontowana na wózku widłowym polskiej produkcji pochodzącym z lat 80, który posiada odśrodkowe sprzęgło hydrauliczne, rewers oraz napędzany jest silnikiem Perkinsa. Z wózka zdemontowano wieżyczkę i zamiast niej - wykorzystując siłowniki które były oraz dokładając jeden zakupiony - zamontowano szuflę. Właściciel maszyny powiedział nam, że taki zestaw jest wykorzystywany do rozdawania kiszonki z kukurydzy w oborze. Cała inwestycja, czyli zakup wózka widłowego, dostosowanie go do nowego zadania oraz wykonanie szufli kosztowało rolnika około 7000 zł.