Kiedy poddać krowę eutanazji?

Konsumenci są bardzo wyczuleni, jeżeli do rzeźni przywożone są wychudzone, okaleczone czy ekstremalnie kulejące krowy. W trosce o dobrostan zwierząt i wizerunek branży, nie można pozwolić, by takie obrazy miały miejsce. Zadaniem hodowców i służb weterynaryjnych jest ocena stanu zdrowia zwierząt i decyzja czy cierpiące i poważnie chore zwierzę dalej leczyć, czy jednak uśpić.

Ustawa o ochronie zwierząt, § 1 stanowi, że nikt nie ma prawa bez uzasadnionego powodu zadawać zwierzętom bólu, cierpienia oraz uszkadzać ich ciało. Do uzasadnionych powodów można zaliczyć produkcję żywności, łowiectwo, rybołówstwo, walkę z chorobami, zabijanie zwierząt niebezpiecznych oraz zwalczanie szkodników. Punkt 4 rozporządzenia w sprawie dobrostanu zwierząt stanowi również, że zwierzęta kręgowe mogą być poddawane ubojowi wyłącznie po ogłuszeniu. Jeżeli zwierzę jest chore, właściciel jest zobowiązany do pielęgnacji zwierzęcia, zapewnienia mu komfortowych warunków i miękkiego podłoża.

Ranne lub poważnie chore zwierzęta spotkamy w każdym gospodarstwie. Beznadziejne przypadki kliniczne przybierają różne obrazy: toksyczne stany zapalne wymion lub macicy, niewydolność wątroby, złamania czy naderwania mięśni. Również w cielętniku zdarzają się poważnie chore zwierzęta. W żadnym wypadku nie należy czekać, aż „problem” sam się rozwiąże.

Nasuwa się wówczas pytanie – czy kolejna terapia pomoże? Czy jednak rozważyć eutanazję w najbliższej przyszłości? Dobrze wiedzieć z wyprzedzeniem, kto ma podjąć działania w sytuacji awaryjnej i na jakiej podstawie (danych) należy podejmować te często nieprzyjemne decyzje. Opóźnienie w tej kwestii działa na niekorzyść – wraz z upływem czasu spada szansa na wyzdrowienie, a cierpienie zwierzęcia niepotrzebnie się przedłuża.

Jeżeli hodowca zdecyduje się zaprzestać leczenia zwierzęcia i na ubój, musi wziąć pod uwagę możliwość transportu. W przypadkach wątpliwych powinien zawsze skonsultować się z lekarzem weterynarii.

W Nadrenii Północnej Westwalii hodowcy dysponują przewodnikiem z wytycznymi odnośnie zdolności zwierzęcia do transportu i uboju. Wyjaśniono w nim przy pomocy krótkich tekstów, zdjęć i piktogramów, kiedy zwierzę jest zdolne do transportu i uboju. Autorzy publikacji chcieli wyraźnie pokazać wszystkim osobom zaangażowanym w transport zwierząt, kiedy są one zdolne do transportu. Przewodnik jest ogólnie dostępny w Internecie.

Zwierzęta poddawane terapii, powinny być przeniesione do boksu dla chorych krów, głęboko wyścielonego miękką, suchą i czystą ściółką, regularnie dezynfekowanego, np. wapnem gaszonym. Należy maksymalnie ułatwić choremu zwierzęciu dostęp do paszy i wody. Właściciel powinien wspólnie z lekarzem weterynarii rozważyć, czy dalsze prowadzenie leczenia ma sens, czy też cierpieniu zwierzęcia powinno się ulżyć przez eutanazję. Za dalszą terapią przemawiają następujące aspekty: krowa je i pije, próbuje wstawać i nie zalega dłużej niż 3 dni. Natychmiastowa eutanazja jest zalecana, jeśli nie można skutecznie kontrolować bólu lub rany są tak duże, że wygojenie jest mało prawdopodobne.

Niemiecka minister rolnictwa Julia Klöckner, przedstawiła projekt ustawy, która umożliwiłaby poprawę dobrostanu zwierząt poprzez poubojowe sprawdzanie tusz. W Dolnej Saksonii organy nadzorcze już mają prawo kontrolować tusze zwierząt dostarczanych do zakładów utylizacyjnych (TBA) pod kątem naruszenia dobrostanu i w razie konieczności podejmować działania w gospodarstwie pochodzenia. Kontrole zwracają uwagę na to, czy zwierzę nie jest wyjątkowo wychudzone, czy ma odleżyny, patologiczne deformacje racic, rany, ponadprzeciętne zabrudzenia i oznaki, że zostało zabite w sposób niehumanitarny.

Aby uniknąć sytuacji, że zwierzę trzeba uśmiercić w trybie pilnym, zazwyczaj wystarczy regularnie je obserwować. Gdy wcześnie odkryje się słabe ogniwa w zarządzaniu czy w oborze, do takich sytuacji nie będzie dochodzić.